Rowerem po Opolu

Zrobiono ją wąską i w dodatku utworzono mocno kontrowersyjne skrzyżowanie z ulicą Duboisa.
Gdy rowerzysta jedzie od strony dworca kolejowego w kierunku ul. Katowickiej, to do ulicy Duboisa wszystkie samochody muszą jechać za nim, w jego tempie, bo nie są w stanie go wyprzedzić bez wjeżdżania na przeciwległy pas ruchu, a ten jest często zajęty.

Skrzyżowanie z ul. Duboisa to w ogóle kuriozum drogowe i rowerzysta jest w tam w dużym niebezpieczeństwie, zwłaszcza w szarudze. Nie dość, że kierowcy aut skręcających z wiaduktu w ulicę Duboisa widzą ulicę Armii Krajowej tylko w lusterkach, to jeszcze za chwilę z prawej strony pojawia się pas dla jadących z wiaduktu w kierunku ul. Katowickiej. A jadący tym pasem kierowcy mają w dół i się rozpędzają, zapominając dość często, że nie mają
pierwszeństwa( kolizje). Tak więc rower jest tam mało pożądany.

Jakie jest więc wyjście? Ano jest, tylko trzeba je przedstawić urzędnikom z MZD i Radnym z Komisji Bezpieczeństwa Ruchu, bo oni są tak oderwani od rzeczywistości – o przepraszam, tak zapracowani – że trzeba myśleć za
nich. Otóż na opisanym odcinku jest ulicy Armii Krajowej chodnik po lewej stronie jest szeroki, a chwilami bardzo szeroki i mieści swobodnie parkujące (nawet na ukos) samochody, pieszych i rowerzystów. Jedynym „wąskim
gardłem” jest ok. 5 – metrowy odcinek pod wiaduktem, ale i tam można się zmieścić z pieszymi. Wystarczy więc ustawić znak informujący, iż jest to ciąg pieszo – rowerowy, wymalować przejazd przez ulicę Duboisa, obok przejścia
dla pieszych i….gotowe. No, można by jeszcze ewentualnie uporządkować parkujące samochody, tzn. wskazać kierunek parkowania( wzdłuż lub na ukos).

Czy to tak wiele Państwo Urzędnicy: trochę pomyślunku i niewiele pieniędzy?!

A gdzie Zespół ds. Infrastruktury Rowerowej, że o Oficerze Rowerowym, który doskonale zna tą okolicę, nie wspomnę.