Co oprócz "zapomogi" z ZUS?

Dzisiejszy 45-latek zarabiający średnią krajową (ok. 2.300 zł brutto), który będzie pracował jeszcze 20 lat, może liczyć na tysiąc złotych brutto emerytury – wyliczyli eksperci organizacji przedsiębiorców Business Centre Club (BCC). Wynika to przede wszystkim z faktu, że ZUS wszedł do reformy nieprzygotowany, bez wewnętrznej naprawy, co spowodowało, że jest on nadal bardzo mocno powiązany z budżetem państwa. ZUS najwolniej – w porównaniu z Otwartymi Funduszami Emerytalnymi oraz indywidualnymi kontami emerytalnymi – pomnaża składki ubezpieczonych. Przejada też ogromną część naszych składek.

Starzejemy się

W dodatku polskie społeczeństwo szybko się starzeje. Na przełomie XIX i XX w. osoby w wieku 60 lat i więcej stanowiły 6,3 proc. mieszkańców polskiego terytorium. Obecnie 16 proc. ludności Polski to osoby mające 60 i więcej lat. To sprawia, że coraz mniejsza liczba pracujących musi utrzymywać coraz większą rzeszę emerytów, rencistów oraz innych osób pobierających świadczenia, a system ubezpieczeń społecznych po prostu zaczyna padać pod naporem coraz większych wydatków. Dlatego też zdaniem ekspertów BCC, jeśli nie zostanie wdrożony program naprawczy, przyszli emeryci będą dostawali niskie świadczenia bez względu na to, ile pieniędzy włożyli do systemu.
Co ma jednak robić przeciętny Kowalski, który chce sobie zapewnić dostatnie życie w wieku emerytalnym niezależnie od tego czy politycy w końcu zreformują ZUS czy nie? Eksperci odpowiadają jednym głosem – dodatkowo odkładać na emeryturę. Jedną z najbardziej atrakcyjnych form oszczędzania na okres po zakończeniu aktywności zawodowej są indywidualne konta emerytalne (IKE).

Uciec przed podatkiem

Najważniejszą zachętą do gromadzenia oszczędności w formie IKE jest zwolnienie zysków z tzw. podatku Belki (19 proc. zysków). Jeżeli poczekamy z wypłatą środków do 60 roku życia to otrzymamy z IKE całość wypracowanych dla nas zysków. Ponieważ ulga dotyczy kwoty zysków, będzie ona miała tym większe znaczenie, im nasze zyski będą większe. W długim okresie, przy 5-6 proc. stopie zwrotu rocznie, przyszła wypłata świadczenia może być nawet w 50-70-ciu procentach sfinansowana kwotą zysków. Pamiętajmy jednak, że zwolnienie z podatku dotyczy zysków z wpłat nie przekraczających 150 proc. średniego wynagrodzenia w skali roku. W tym roku jest to kwota 3635 zł. Kto chce zaoszczędzić więcej, musi się zdecydować na dodatkowe ubezpieczenie lub samodzielne inwestowanie – np. w akcje lub obligacje.

Oszczędzanie z funduszem
Wśród osób decydujących się na indywidualne konta emerytalne coraz większym powodzeniem cieszą się fundusze inwestycyjne, które dają szansę na większe zyski niż np. lokaty bankowe.
Klienci mogą zdecydować się na różne strategie inwestowania – umiarkowaną, dynamiczną lub indywidualną. W pierwszych dwóch strategiach podział wpłaty pomiędzy fundusze jest z góry określony i jednocześnie automatycznie zmienia się wraz z wiekiem oszczędzającego. Na przykład, w wariancie dynamicznym, środki inwestora w wieku od 18 do 29 lat trafią w całości do funduszu akcji. Ta sama strategia dla inwestora po 50. zakłada wpłatę 30 proc. środków do funduszu obligacji, a reszty do funduszu zrównoważonego.
– Jeśli klienci zdecydują się np. na IKE Union Investment TFI, które od niedawna znajdują się w naszej ofercie, to pieniądze wpłacane przez klienta na IKE inwestowane są w 100 proc. w wybrane fundusze, ponieważ towarzystwo nie pobiera opłat manipulacyjnych. Brak jest także opłat za odkupienie jednostek uczestnictwa, konwersję, a także wypłatę, wypłatę transferową i zwrot z IKE. Klient ponosi jedynie koszt otwarcia rejestru IKE (od 200 do 500 zł zależnie od wieku oszczędzającego) – mówi Grzegorz Mielcarek, dyrektor ds. sprzedaży produktów inwestycyjnych w Expanderze.
Minimalna wpłata na IKE Union Investment wynosi 100 zł.