Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Hala sportowa w Chrząstowicach otrzymała imię Olimpijczyków. Z tej gminy pochodzi aż trzech medalistów Igrzysk Olimpijskich!

Sławomir Draguła
Sławomir Draguła
Z gminy Chrząstowice pochodzi aż trzech medalistów olimpijskich.
Z gminy Chrząstowice pochodzi aż trzech medalistów olimpijskich. Kolaż: Drag
Edward Barcik, Benedykt Kocot i Joachim Halupczok to trzej olimpijczycy pochodzący z gminy Chrząstowice. Wszyscy trzej są medalistami igrzysk olimpijskich, wszyscy też uprawiali kolarstwo. Od soboty hala sportowa w Chrząstowicach nosi imię Olimpijczyków.

Chrząstowice to jedyna gmina wiejska, z której pochodzi aż trzech sportowców, którzy reprezentowali Polskę na Igrzyskach Olimpijskich i wszyscy zdobywali medale.

Edward Barcik w 1972 roku w Monachium w wyścigu drużynowym na 100 km wraz z Lisem, Szurkowskim i Szozdą zdobył srebrny medal - pierwszy medal olimpijski w historii Opolszczyzny.

Benedykt Kocot jest brązowym medalistą z Monachium w tandemach. Medal zdobył razem z Bekiem. W sumie trzykrotnie reprezentował nasz kraj na Igrzyskach Olimpijskich. Oprócz Monachium w Montrealu w 1976 r. oraz w Moskwie w 80 roku.

Joachim Halupczok startował na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu w 1988 roku, gdzie wywalczył w drużynie srebrny medal.

- Jesteśmy dumni, że z naszej gminy pochodzi aż trzech medalistów Igrzysk Olimpijskich, którzy są też medalistami mistrzostw Polski oraz świata i wielu innych ważnych imprez sportowych - mówił Florian Ciecior, wójt gminy Chrząstowice.

Na ścianie hali sportowej przy szkole podstawowej w Chrząstowicach zamontowano napis „Hala Olimpijczyków", a w korytarzu odsłonięto pamiątkową tablicę ze zdjęciami i życiorysem sportowców.

Uroczystego odsłonięcia pamiątkowej tablicy dokonali m.in. nasi olimpijczycy: Edward Barcik i Benedykt Kocot. Nieżyjącego już Joachima Halupczoka reprezentowała jego siostra.

Życiorysy olimpijczyków z gminy Chrząstowice

EDWARD BARCIK
Urodził się 31 stycznia 1950 roku w Prusicach (powiat Złotoryja). Do Chrząstowic przeprowadził się z rodzicami i bratem w 1951 roku.

Karierę sportową rozpoczął w roku 1966 w LZS Opolanka Grabie. Po raz pierwszy stanął na starcie wyścigu szosowego w Ozimku, zajmując 4. miejsce. Cztery lata później okazał się wielką rewelacją.

Na mistrzostwach Polski, wspólnie ze Stanisławem Szozdą w jeździe dwójkami zdobyli złoto, zaś na mistrzostwach świata w Mendrisio (Szwajcaria) wraz z Lisem, Smyrakiem i Szozdą brązowy medal w wyścigu drużynowym.

W roku 1971 na mistrzostwach Polski w Kędzierzynie ze startu wspólnego Barcik był pierwszy. Nie zawiódł również na Igrzyskach Olimpijskich w Monachium w 1972 roku, gdzie w wyścigu drużynowym na 100 km wraz z Lisem, Szurkowskim i Szozdą zdobył srebrny medal - pierwszy medal olimpijski w historii Opolszczyzny.

Odniesiona kontuzja w maju 1973 roku wyłączyła go z uczestnictwa w Wyścigu Pokoju. Po wyleczeniu kontuzji barku powrócił do formy. W 1974 roku starty we Włoszech i Francji spowodowały odnowienie wcześniejszego urazu.

Pomimo przeciwności losu został szkoleniowcem i zawodnikiem LKS-u Ziemia Opolska. W 1977 został koordynatorem w tym zasłużonym klubie,

Edward Barcik był dwukrotnym triumfatorem plebiscytu Trybuny Opolskiej na Najlepszego Sportowca Opolszczyzny oraz zwycięzcą plebiscytu "Dziennika Ludowego na Najlepszego Sportowca Wsi" w 1972 roku. Po latach sam stwierdził - że osiągnął zaledwie proc. wyników, na które było go stać - wyznanie godne mistrza!

Od 1981 roku Edward Barcik mieszka w Niemczech zachowując obywatelstwo polskie. Chrząstowice to jego rodzinna miejscowość, spędził tu dzieciństwo i młodość. Tu jako piętnastolatek "oddał się" na dobre i na złe kolarstwu, czym rozsławił gminę Chrząstowice w kraju i na całym świecie.

BENEDYKT KOCOT
Urodził się 11 kwietnia 1954 roku w Chrząstowicach. Kolarstwo zaczął uprawiać w 1968 roku w LZS Opolanka Grabie. Pierwsze sukcesy odniósł na II Ogólnopolskiej Spartakiadzie Młodzieży w 1971 roku w wyścigach torowych na 100 i 200 metrów, pokonując zdecydowanie swoich rywali i zdobywając dwa złote medale.

Po tych triumfach kariera młodego wyczynowca potoczyła się błyskawicznie. Rezultaty, jakie wówczas uzyskiwał, wzbudzały zainteresowanie szkoleniowców. Trafił do kadry narodowej i olimpijskiej.

Po spartakiadzie potwierdził swój wielki talent, zdobywając tytuł mistrza Polski Juniorów na 1000 m. Znakomitą formą błysnął w 1972 roku na mistrzostwach Polski, zdobywając złoty medal w sprincie i tytuł wicemistrzowski na dystansie kilometra.

Dwukrotnie stanął na najwyższym podium w wyścigach o Grand Prix Polski, odnosząc m.in. zwycięstwo w 1972 roku w sprincie z brązowym medalistą MŚ Kucirkiem (CSRS).

Ukoronowaniem sukcesu tego niezwykle utalentowanego kolarza było zdobycie brązowego medalu na Igrzyskach Olimpijskich w Monachium w 1972 r. w tandemach.

Polacy - Bek i Kocot z góry spisani na porażkę w eliminacjach pokonali Włochów - Rossiegi i Verciniego. W walce o wejście do półfinału wygrali (dwukrotnie) z wicemistrzami świata - parą z RFN (Bartyh, Müller), a w półfinale trafili na tandem NRD (Otto, Geschke).

Przegrali, ale w pojedynku o brązowy medal wygrali dwukrotnie z renomowanymi Francuzami (Tinietin, Morelou). I tak narodziła się jedna z większych olimpijskich sensacji torowych.

W 1975 roku na mistrzostwach świata w Belgii Benedykt Kocot z Januszem Kotlińskim zdobyli złoty medal. Niestety niezgłoszenie się Kocota na kontrolę antydopingową spowodowało zdyskwalifikowanie tej dwójki już po dekoracji mistrzostw.

Swój talent i formę potwierdzili jednak w 1976 roku na MŚ we włoskiej miejscowości Manteroni di Lecce - Kocot i Kotliński nie dali żadnych szans rywalom i już bez przeszkód udowodnili, że są najlepsi na świecie.

Benedykt Kocot - triumfator zawodów torowych o Wielką Nagrodę Polski z 1973 roku (sprint i tandem); 1976 tandem; trzykrotny uczestnik Igrzysk Olimpijskich: w Monachium 1972, Montreal 1976, Moskwa 1980.

JOACHIM HALUPCZOK
Urodził się 3 czerwca 1968 roku w Ozimku, mieszkał w Niwkach w gminie Chrząstowice. W 1987 r. w gronie juniorów wygrał niemal wszystkie mistrzostwa Polski w kolarstwie: górskie, na czas, dwójkami, drużynowe na szosie i na torze, przełajowe; był wicemistrzem w torowym wyścigu na dochodzenie i brązowym medalistą w szosowym wyścigu indywidualnym.

Rok później odnosił już sukcesy w kadrze seniorów. Na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu wywalczył w drużynie srebrny medal. Cały świat poznał Halupczoka i jego wielką klasę w 1989 r. Wiosną wygrał w Rzymie Gran Premio Liberazione, rewelacyjnie jechał w Wyścigu Pokoju, który ukończył na 4 miejscu.

W sierpniu ponownie zdobył złoty medal drużynowych mistrzostw świata, a parę dni później w wyścigu indywidualnym po samotnej ucieczce, wywalczył w wielkim stylu mistrzostwo świata.

W 1990 roku wystartował w peletonie zawodowców. Fantastycznie spisywał się w Giro d'Italia. Cały czas przyjeżdżał w czołówce, był nawet wiceliderem, a kontuzja kolana zmusiła go do wycofania się na 16. etapie (był wówczas 5. w klasyfikacji).

Jesienią tego samego roku u Halupczoka wykryto arytmię serca. Powrócił jeszcze do peletonu w 1992 r., startował w Vuelta a Espana, był piąty w Midi Libre. Zawodnik: LKS Ziemia Opolska; Diana-Colango-Animex, Del Tongo Animex, GB-MG.

Dwukrotny laureat plebiscytu na 10 Najpopularniejszych Sportowców Opolszczyzny. Trenerzy: Marian Staniszewski, Erwin Chmiel, Wacław Skarul (trener kadry narodowej).

Joachim Halupczok miał ogromny talent a zarazem był bardzo pracowity. Wszyscy wróżyli mu wielką karierę. Niestety los chciał inaczej - przerywając ją brutalnie, gdy Joachim miał zaledwie 22 lata. Arytmia serca uniemożliwiła mu najpierw ściganie, a na początku 1994 roku doprowadziła do śmierci kolarza.

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Powrót reprezentacji z Walii. Okęcie i kibice

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na opole.naszemiasto.pl Nasze Miasto