Opolski skansen jest jednym z najstarszych i największych muzeów na wolnym powietrzu w Polsce. Jak podkreśla Zbigniew Skuza, prezes stowarzyszenia Muzeów na Wolnym Powietrzu, Opole to perełka wśród tego typu miejsc w Polsce.
- Każdego dnia nasi pracownicy robią wszystko, żeby muzeum cieszyło się zainteresowaniem i kształtowało świadomość kulturową naszego regionu. Bez ludzi i bez pasji to byłoby martwe miejsce - mówi Jarosław Gałęza, dyrektor muzeum.
Skansen powstał, żeby chronić zabytkową, drewnianą architekturę Śląska Opolskiego. Do przeniesienia typowano chałupy, stodoły, chlewki, spichlerze, charakterystyczne dla poszczególnych części Opolszczyzny, a także dla różnych grup mieszkańców wsi – bogatych i biednych chłopów, rzemieślników.
Wnętrza budynków wyposażone zostały w meble, sprzęty gospodarstwa domowego i narzędzia używane przed laty w gospodarstwach wiejskich.
Muzeum to także miejsce licznych przedsięwzięć kulturalnych, popularyzujących tradycje oraz kulturę naszego regionu:
- konkursów plastyki obrzędowej,
- fotograficznych,
- plastycznych,
- wystaw stałych oraz czasowych,
- pokazów dawnych rzemiosł i rękodzieła,
- jarmarków,
- lekcji muzealnych.
Cieszą się one ogromną popularnością nie tylko wśród Opolan. Muzeum każdego roku odwiedza w sezonie pełnego udostępniania około 40 tys. osób z kraju i zagranicy. W 1990 roku odwiedzili je nawet północnoamerykańscy Indianie.
Podczas uroczystości jubileuszowych wręczono brązowe medale "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".
Otrzymali je:
- Magdalena Górniak-Bardzik,
- Bogdan Jasiński,
- Elżbieta Oficjalska,
- Ewa Olbrycht,
- Stefania Topola,
- Grażyna Rozalia Czekała.
– Nie potrafię zliczyć, ile przez te wszystkie lata ozdobiłam porcelany. Kiedyś to była praca zawodowa, dziś pasja. To jest całe moje życie – mówi Grażyna Czekała, doceniona za wkład w dbałość o wzór opolski.
– Wszystko zaczęło się od kroszonki. W latach 50. wpadliśmy na pomysł, aby to wzornictwo przenieść na porcelanę. Na początku wydrapywaliśmy wzór na barwionej porcelanie, a teraz porcelanę malujemy. Od samego początku współpracowaliśmy z muzeami. To właśnie skansen w Bierkowicach stał się miejscem organizowania corocznych konkursów wzoru opolskiego – mówi Stefania Topola, jedna z najstarszych twórczyń ludowych w województwie opolskim.
Specjalne gratulacje muzealnikom złożył znany opolski rysownik Andrzej Czyczyło. W imieniu Opolskiego Teatru Lalki i Aktora wręczył figurkę anioła, która był elementem scenografii w spektaklu "Spowiedź w drewnie. Żywoty Świętych" w reżyserii Krystiana Kobyłki. Czyczyło jest też współtwórcą granych w bierkowickim skansenie "Pastorałek".
– 60 lat to ogromne doświadczenie. To zasługa ludzi i pasjonatów. Ta instytucja jest dla nas bardzo ważna - mówił marszałek Andrzej Buła. - Nagradzaliśmy animatorów kultury, a to właśnie osoby, które swoją pracą oddziałują na innych. Muzeum Wsi Opolskiej jest dla nich miejscem nie tylko integracji, ale wspólnego odszukiwania i odnajdywania regionalizmów. To merytoryczne zaplecze dla tego co się robi w lokalnych środowiskach.
Marszałek podkreślił też, że muzeum wielokrotnie korzystało z funduszy europejskich, korzysta z dofinansowania krajowego, ministerialnego czy związanego z pograniczem polsko-czeskim. Wszystko to wzbogaca jego ofertę.
Wicemarszałek Zbigniew Kubalańca dodał, że muzeum to także miejsce odpoczynku dla wielu Opolan.
– Przez te lata muzeum wniosło bardzo wiele do kultury i dziedzictwa. To nie tylko obiekty, ale ludzie, którzy tworzą aurę. To również miejsce, w którym udało się nasze tradycje wpisać na Krajową Listę Niematerialnego Dziedzictwa – zaznaczył wicemarszałek.
W prezencie urodzinowym opolski skansen dostał od samorządu województwa... traktor. Natomiast na opolskim Rynku została otwarta wystawa plenerowa "Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu/ Městské muzeum Rýmařov/ Impresje.
Wybory samorządowe 2024 - II tura
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?