Historia związana z ekshumacją i ponownym pochówkiem księcia Jana Dobrego w opolskiej katedrze jest gotowym scenariuszem dobrego filmu historycznego z sensacyjnym wątkiem.
Ale od początku. Wraz ze śmiercią 27 marca 1532 roku księcia opolsko-raciborskiego Jana Dobrego wygasła dynastia Piastów na Śląsku Opolskim.
Książę spoczął w kolegiacie opolskiej (dzisiejszej katedrze), którą odbudował. Do tej pory opolscy Piastowe chowani byli w kościele Trójcy Świętej (dziś kościół oo. Franciszkanów).
Jak pisze Krzysztof Ogiolda w książce pt. "Tajemnice opolskiej katedry", w rozdziale poświęconym Janowi Dobremu, księcia pochowano z królewskimi honorami, a w ołowianej trumnie umieszczono m.in. insygnia książęce, miecz Piastów opolskich oraz niebiesko-żółty sztandar księstwa opolskiego z wyhaftowanym złotą nicią herbem Opola.
Natomiast kapituła kolegiacka z inicjatywy Jana Oppersdorffa ufundowała księciu sarkofag z różowego marmuru, który stał w nawie głównej przed ołtarzem, między pierwszymi filarami dzisiejszej katedry - pisze Krzysztof Ogiolda.
Kiedy Śląsk dostał się pod panowanie pruskie, nagrobek Jana Dobrego stał się problemem, bo przypominał piastowskie władanie Opolem. Podczas generalnego remontu wnętrza kolegiaty w 1774 roku, sarkofag rozebrano, a tablicę przeniesiono do bocznej kaplicy.
Natomiast miejsce, gdzie złożona była trumna księcia przykryto płytami na tyle podobnymi do kościelnej posadzki, by nie rzucało się w oczy. Zamysł się powiódł i z biegiem czasu pamięć o miejscu wystawienia trumny zanikła - dodaje Krzysztof Ogiolda.
Pamięć o księciu Janie Dobrym uratował prałat Stefan Baldy, nieżyjący już proboszcz katedry, który m.in. na podstawie akwareli znalezionej w czasie remontu w 1968 roku strychu jednego z budynków w pobliżu katedry, zlokalizował miejsce spoczynku Jana Dobrego.
W związku z tym, że ówczesna władza Kościoła nie rozpieszczała, podjęto decyzję, by sprawie nie nadawać rozgłosu.
Efekt był taki, że prace poszukiwawcze prowadzono przez kilkanaście nocy w zamkniętej świątyni, kończąc o 4.00 nad ranem, by zatrzeć ślady, zanim wierni przyjdą na pierwszą poranną mszę świętą - pisze Krzysztof Ogiolda.
Grób odnaleziono w nocy 30 listopada 1985 roku. Brakowało w nim piastowskiego miecza i sztandaru. Insygniów książęcych i królewskiego diademu mieli księcia pozbawić w latach 40. XVII wieku okupujący wówczas Opole Szwedzi.
Ekshumacja Jana Dobrego miała miejsce 28 września 1998 roku (zgodę na nią wydał arcybiskup Alfonsa Nossol). Ksiądz Baldy obiecał bowiem księciu, że jeśli ten pomoże w utrzymaniu województwa, zostanie przeniesiony na godne miejsce pochówku w Kaplicy Piastowskiej w nowym sarkofagu.
Po otwarciu trumny okazało się, że zachowało się 266 kości zmarłego księcia. Ustalono, że władca miał 170 cm wzrostu, a umierając, liczył sobie około 70 lat.
Liczne zmiany zwyrodnieniowe wskazywały na to, że doskwierał mu reumatyzm i artretyzm, a prawdopodobną bezpośrednią przyczyną jego śmierci była ciężka grypa.
Szczątki księcia spoczęły w miedzianej trumnie zamkniętej pieczęciami biskupa opolskiego, a następie w dębowej trumnie - pisze Krzysztof Ogiolda.
Całość przeniesiono do specjalnie przygotowanej krypty w północnej nawie świątyni, gdzie oczekiwała na uroczysty pogrzeb, który odbył się 19 czerwca 1999 roku.
Na podstawie książki Krzysztofa Ogioldy pt. "Tajemnice opolskiej katedry".
Protest w obronie Parku Śląskiego i drzew w Chorzowie
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
