Więzienna cela na Uniwersytecie Opolskim. Jedyna taka w Europie. Po co powstała?

Pracownię otwarto w Instytucie Nauk Pedagogicznych UO. Ta swoisty punkt muzealny, pokazujący, jak się żyje za kratami. W zainscenizowanej celi stoi prycza, stolik, taborety i szafki. Są też przedmioty codziennego użytku osadzonego - uniform, ręcznik, obuwie,naczynia stołowe.

Na wystawie prezentowana jest także twórczość więźniów, niejednokrotnie będąca efektem pracy resocjalizacyjnej. To wykonane przez skazanych rękodzieła, obrazy, rzeźby oraz wiersze. Te pozytywne wytwory dominują na wystawie, ale nie brak także przedmiotów o charakterze pejoratywnym i nielegalnym. To własnoręcznie skonstruowane narzędzia do wykonywania tatuaży, przedmioty służące do uszkodzeń ciała, samookaleczeń czy premycania zakaznych substancji. Podczas kontroli są one natychmiast konfiskowane.

Pracownia jest jedynym tego typu obiektem w Europie. Muzea więziennictwa - jedno jest w Polsce, a drugie w Danii - znajdują się na terenie zakładów karnych. Opolska ekspozycja jest zorganizowana w miejscu otwartym dla społeczeństwa.

Ekspozycja należy do prywatnych zbiorów dra Mariusza Snopka, który tworzy ją od 2006 roku. W ciągu 15 lat zgromadził on liczącą ponad tysiąc eksponatów kolekcję więziennej twórczości. To dało asumpt do utworzenia pracowni, którą kieruje.

Dr Mariusz Snopek, adiunkt w INP jest też specjalistą penitencjarnym w Okręgowym Inspektoracie Służby Więziennej w Opolu.

Wraz z uruchomieniem pracowni powstał punkt dydaktyczny. Planowane są wycieczki licealistów, mające ich zachęcić do podjęcia studiów na UO oraz studentów, aby zachęcić ich do poszerzania wiedzy w zakresie nauk humanistycznych, społecznych i kulturowych.